Belforten en torenspitsen schieten als paddenstoelen uit de grond in Doornik, Binche, Thuin en Bergen, een voor een pareltjes van middeleeuwse architectuur die tot werelderfgoed uitgeroepen zijn.
Van kerktoren tot belfort
Het haantje waarmee het belfort van het middeleeuwse stadje Thuin bekroond is, verraadt dat dit belfort tot 1811 de klokkentoren was van een romaanse kerk.
Opgravingen legden nog meer religieuze sporen bloot: rond het belfort lag ooit een Karolingische en gotische kerk.
Ontdek bovenin de toren het ingenieuze mechanisme van het uurwerk en de beiaard met twee joekels van klokken, Paula en Maria. Ze dateren uit de 18e eeuw en leggen samen meerdere duizenden kilo’s in de schaal.
De kers op de taart is het uitzicht vanop het 60 meter hoge belfort. Onder je voeten strekken zich de valleien van de Samber en de Biesmelle uit en de hangende tuinen van Thuin. Ze maakten tijdens de middeleeuwen deel uit van de vestingwerken rond de stad, vandaag bieden de zuidelijk gerichte terrassen een gezellig doolhof van steegjes, kunstwerken en wijngaarden.
Wachttoren, stadsklok en nulpunt voor de mijnbouw
Het Belfort van Bergen heeft het net als enkele andere Waalse belforten tot werelderfgoed geschopt, maar deze 87 meter hoge topper steelt de show met zijn barokke jasje.
Stap in de panoramische lift en reis eeuwen terug in de tijd. De toren huisvest namelijk een verticaal museum dat de rol schetst die het belfort speelde in het dagelijkse leven van de Bergenaren.
Tuur je door de ramen naar buiten, dan krijg je het strijdtoneel van de Slag bij Bergen in het vizier, de reusachtige scheepslift van Strépy-Thieu en de talloze bulten in het landschap: terrils van de massale steenkoolontginning die plaatsvond in de Borinage. Niet toevallig vormde het belfort het nulpunt om de kaarten van Belgische steenkoolmijnen op te maken.
© WBT - J.P. Remy
Renaissancetoren in Binche
In de schaduw van het belfort van Binche blazen honderden Gilles op vette dinsdag verzamelen voor het jaarlijkse carnaval.
Net zoals het carnaval is het belfort uitgeroepen tot werelderfgoed. Nadat de oorspronkelijke toren in 1554 werd verwoest door Franse plunderaars, werd het herbouwd in renaissancestijl.
Het maakt vandaag deel uit van het stadhuis.
De binnenkant is niet toegankelijk voor bezoekers maar geen nood, buiten valt er voldoende te zien. De voorgevel draagt namelijk de wapenschilden van keizer Karel V en zijn zuster, Maria van Hongarije. De toren is afgewerkt met een barokke bolvorm waaronder de wijzerplaten onze middeleeuwse voorouders de tijd toonden.
© WBT - Bruno D'Alimonte
Het oudste belfort van België
© WBT - J.JEANMART
Doornik is samen met Aarlen en Tongeren een van de oudste steden van België. Geen toeval dus dat je net hier het oudste belfort van het land tegenkomt.
Doorniks belfort werd eind 12e eeuw opgetrokken en nam de rol van wachttoren, gevangenis, klokkentoren en stadhuis voor zijn rekening. Beklim je de 257 trappen, dan word je 70 meter hoger getrakteerd op een fabelachtig zicht op de stad.
Onder meer de romaanse Onze-Lieve-Vrouwekathedraal springt meteen in het oog. Er valt dan ook moeilijk naast te kijken. Met haar lengte van 134 meter is het een van de grootste kerken van het land.
Bovendien is ze versierd met vier even hoge hoektorens en een vieringtoren die zich ertussen heeft gewrongen. Ze markeren het stadsbeeld van Doornik en demonstreren het streekproduct bij uitstek: de Doornikse kalksteen.
Niet enkel de buitenkant spreekt tot de verbeelding, ook binnen wachten je nog enkele meesterwerken. Tegen de muur hangt ‘De bevrijding van de geesten uit het Vagevuur’, een doek van Peter Paul Rubens uit 1635. In de schatkamer ligt de reliekschrijn van Onze-Lieve-Vrouw, een van de zeven waardevolste kunstwerken in ons land.
Wie niet uitgekeken raakt op de Waalse torens, vindt ook in het centrum van Charleroi, Gembloux en Namen belforten die ingeschreven zijn op de lijst van werelderfgoed.
Belfort van Charleroi | Unesco-werelderfgoed
Belfort van Gembloux | Unesco Werelderfgoed
Belfort van Namen, Unesco-werelderfgoed
